Ćwiczymy
się w rozmawianiu
Kiedyś
trudno było mi wydusić z siebie publicznie chociaż słowo.
Teraz
znajomi twierdzą, że jestem gadułą! Tak jak możemy nauczyć
się pisać
czy czytać, tak samo możemy nauczyć się mówić swobodnie
do ludzi.
Jak to zrobić? Należy ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz
ćwiczyć.
Niestety, nic nie przyjdzie samo.
Ponieważ
osobie nieśmiałej mówienie do drugiej osoby sprawia
bardzo dużo
kłopotu, powinna ona wyszukiwać takie sytuacje,
gdzie będzie
mogła poczuć się na tyle komfortowo, aby moc się
przełamać i
zacząć mówić. Oto kilka takich sytuacji.
Hostessy
Z dużym
rozbawieniem obserwuję hostessy w super i hipermarketach,
a konkretnie
to, jak sporo osób stara się ich unikać jak
ognia.
Tymczasem dają one osobom nieśmiałym doskonałą sposobność
przeprowadzania
prostych rozmów. A wynika to z tego, że zadaniem
hostess jest
rozmawianie z klientami. Dlatego rozmawiając
z nimi,
pomagasz im w pracy. Co więcej, to one mają obowiązek
zacząć
rozmowę. W rezultacie wystarczy przejść blisko nich, a już się
do nas odzywają.
Tak więc to nie osoba nieśmiała musi zaczynać
konwersację.
Wystarczy tylko, że ją podtrzyma, np. uśmiechając się
lub kiwając przytakująco głową.
Oczywiście
hostessy są rożne – są takie, które bardzo lubią rozmawiać
z
ludźmi i angażują się w swoją pracę. Są też takie, które do
tej
pracy się nie nadają i starają się nie zwracać na siebie uwagi,
a
klientów traktują niemal jak wrogów. Nieśmiała osoba powinna
kierować
się do tych pierwszych hostess. Jak je rozpoznać? Wystarczy
trochę
poobserwować hostessy i zobaczyć, jak zachowują się
w
stosunku do innych klientów. I możemy wtedy wybrać te, których
zachowanie
nam odpowiada. Co więcej, możemy też wybrać hostessy
według
produktu, który promują. Jeżeli jest to produkt, którym jesteśmy
zainteresowani
albo zamierzamy go kupić, to będziemy mieli
dodatkowo
ułatwioną rozmowę.
Ćwiczenie
Jeżeli
będziesz w dużym sklepie samoobsługowym, to znajdź hostessy.
Może
być tak, że będą one tam tylko w wybrane dni, więc
warto
iść tam kilka razy, aby zobaczyć, w które dni jest ich najwięcej.
Poobserwuj,
jak pracują hostessy, jak komunikują się z innymi
klientami.
Zastanów się, jak mogłaby wyglądać Twoja z nimi
rozmowa.
Ćwiczenie
Podczas
tego samego lub następnego pobytu w sklepie podejdź
do
dwóch–trzech hostess. Nie musisz z nimi długo rozmawiać. Wystarczy,
że
one będą mówić, a Ty tylko kiwać głową. Aby od nich
odejść,
wystarczy się uśmiechnąć i powiedzieć „dziękuję” lub „do
widzenia”.
Ćwiczenie
Jeżeli
uznasz, że warto wykonywać powyższe ćwiczenie, to obmyśl
sobie
strategie kolejnych rozmów z hostessami. Jak te rozmowy
rozwinąć,
o co pytać hostessy? I oczywiście zastosuj to potem
w
praktyce.
Infolinie
Na
podobnej zasadzie możemy wykorzystywać infolinie. Możemy
mianowicie
dzwonić na rożne infolinie (najlepiej byłoby jednak,
gdyby
dotyczyły produktów lub usług, którymi faktycznie się interesujemy)
i
zadawać rożne pytania. Te pytania oczywiście powinniśmy
sobie
wcześniej przygotować na kartce. Plusem infolinii jest to, że zadaniem
osob
tam pracujących jest bycie pozytywnie do nas nastawionymi.
Przypadkowe rozmowy
Zdarza
się, że np. gdy stoimy przy kasie sklepowej lub siedzimy
w
taksówce, sprzedawczyni lub taksówkach powie do nas coś miłego
lub
ciekawego. W takich sytuacjach warto coś odpowiedzieć, nawet
jeśli
czujemy opor przed mówieniem. Pamiętajmy o tym, że jeżeli
widzimy
pozytywne nastawienie drugiej osoby do nas, to nawet jeśli
nasza
odpowiedź będzie nieporadna, to ta druga osoba się na nas nie
pogniewa.
Stopniowo
możemy starać zmuszać się do odpowiadania na
każde
wypowiedziane do nas w rożnych sytuacjach słowa. Z początku
na
pewno nie będzie to łatwe. Ale każda próba, która zakończy się
sukcesem,
wzmocni naszą wiarę w nasze siły.
Szukanie sytuacji
Zachęcam
również do szukania innych sytuacji, gdzie mamy
dużą
pewność, że druga osoba będzie miała pozytywny stosunek do
nas
i rozmowa z nią sprawi nam przyjemność. Np. możemy iść na
jakieś
wiece poparcia, gdzie będą osoby rozdające ulotki i tłumaczące,
o
co im chodzi.
Ćwiczenie
Zastanów
się, gdzie możesz znaleźć osoby, które chętnie by
z
Tobą porozmawiały. Wypisz te miejsca, a następnie zdecyduj,
kiedy
się do nich wybierzesz. Pierwsza wizyta tam może mieć charakter
zwiadowczy.
Gdy zobaczysz już, co i jak, to za drugim razem
możesz
zacząć pierwsze rozmowy.
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
Ćwiczenie
głosu
Jeżeli uważamy,
że mamy słaby głos (za cichy, za miękki, cokolwiek
nam w nim
przeszkadza), to warto go trochę poćwiczyć.
Można to
robić poprzez czytanie na głos gazet i książek takim głosem,
jaki
chcielibyśmy mieć. Możemy też od czasu do czasu sobie pokrzyczeć,
co
spowoduje, że poczujemy większy respekt dla naszego
głosu.
Ćwiczenie
Krzycz
zwroty typu: „ho, ha, hu”, używając rożnych głosów
– cienkiego,
grubego, donośnego itd. Sprawdź, jakie możliwości
ma Twój głos.
Początek
rozmowy
Zapewne
znasz powiedzenie, że w ciągu kilku pierwszych
sekund
wyrabiamy sobie zdanie o nowo poznanych osobach. Dlatego
warto zrobić
na nich dobre wrażenie już na samym początku. Jednym
z
tradycyjnych sposobów wywierania na innych dobrego wrażenia
jest
odpowiedni uścisk dłoni. Z własnego doświadczenia wiem, że
największe
wrażenie wywierają na mnie osoby, które mają bardzo
silny uścisk.
Czasami ten uścisk bywa tak silny, że aż nieprzyjemny,
jednak dzięki
temu zapada mi w pamięć i już mam zakodowane, że
dana osoba jest osobą silną i pewną siebie.
Odpowiedni
nastrój
Jak się
okazuje, nastrój, w jakim zaczynamy i prowadzimy rozmowę
z inną osobą,
często przechodzi na nią. Dlatego warto podczas
rozmowy
przyjąć taki nastrój, jaki chcemy, aby miała druga osoba.
Jeśli
prowadzimy poważne rozmowy biznesowe, to warto przyjąć poważny,
a równocześnie
pełen szacunku dla drugiej strony wygląd
i ton głosu.
Z kolei jeśli zależy nam na jak najlepszym samopoczuciu
drugiej
osoby, to już przy witaniu warto się do niej uśmiechnąć
i okazywać
radość podczas całego spotkania.
Mowa
ciała
Warto też
pamiętać o mowie ciała. Dzięki niej możemy okazywać
naszą życzliwość
drugiej osobie. Robimy to w ten sposób, że
zwracamy się
w stronę rozmówcy swoim ciałem. Gdy siedzimy, to
możemy
pochylić się w jego stronę. Niech poczuje on, że jesteśmy
nim naprawdę
zainteresowani.
Kontakt
wzrokowy
Podczas
rozmowy osoby nieśmiałe często boją się nawiązywać
kontakt
wzrokowy z rozmówcami. Tymczasem jest on jednym z podstawowych
elementów
dobrego kontaktu. Ja sam przez wiele lat podczas
rozmów
traktowałem bezpośredni kontakt wzrokowy jako coś
nieprzyjemnego
i coś, czego lepiej unikać. Proponuję, abyś zastanowił
się, jak to
jest w Twoim przypadku. Czy patrzysz swoim rozmówcom
prosto w
oczy, czy tylko spoglądasz w kierunku ich oczu? Można
to sprawdzić
w bardzo prosty sposób – jeżeli rzeczywiście spojrzałeś
komuś prosto
w oczy, to powinieneś wiedzieć, jaki kolor oczu ma
dana osoba. Ten test jest też świetnym ćwiczeniem.
Ćwiczenie
Jeżeli masz
kłopoty w nawiązywaniu bezpośredniego kontaktu
wzrokowego z
innymi ludźmi, to zacznij to ćwiczyć w ten sposób,
że prowadząc
z nimi rozmowę, staraj się zauważyć, jaki mają kolor
oczu.
Kończenie
rozmów
Będąc osobą
nieśmiałą, zauważyłem u siebie obawę przed
kończeniem rozmów.
Wydawało mi się, że dobre zakończenie rozmowy
jest trudną
sztuką, wymagającą wyrafinowanych działań.
Chciałem,
aby rozmówca, z którym rozmawiałem, poczuł, że nasza
rozmowa (i
jej zakończenie) była naprawdę dobra. Problem polegał
na tym, że
zastosowanie tego założenia w praktyce było fatalne.
Chcąc zakończyć
fajnie rozmowę, najczęściej ją spalałem. Polegało to
np. na tym, że
kilka razy powtarzałem to samo zdanie. Wynikało to
zarówno z
braku wprawy, jak i ze stresu.
W końcu
doszedłem do wniosku, że najlepszym sposobem na
kończenie rozmów
jest robienie tego szybko. Czyli jeżeli ktoś do
mnie mówi: „No
to do zobaczenia”, to odpowiadam krótko i stanowczo:
„Na razie”, „Cześć”
i idę w swoją stronę. Dlatego zastanów się,
jak Ty kończysz
rozmowy z innymi ludźmi. Jeżeli masz podobny
problem, jak
ja miałem, to warto sobie w domu poćwiczyć, nawet
przed lustrem, szybkie, pewne kończenie rozmów.
Ćwiczenie
Stań przed
lustrem i poćwicz krótkie kończenie rozmów. Co wtedy
powiesz, czy
podasz rękę, czy się uśmiechniesz, czy spojrzysz
rozmówcy w
oczy? Zaplanuj to w szczegółach i poćwicz.
Oczywiście w
przyszłości możesz iść o krok dalej i zacząć wymyślać
bardziej
wyrafinowane sposoby żegnania się z innymi (np.
poprzez
prawienie im komplementów). I tutaj obowiązuje ta sama
zasada – ćwicz
najpierw w domu.
Ćwiczenie
Wymyśl i
zapisz jak najwięcej zdań, którymi możesz kończyć
rozmowy.
Przykłady:
Cieszę się, że
mogliśmy się spotkać. Do zobaczenia/Na razie.
Dzięki za miłe
spotkanie. Trzymaj się!
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................
.............................................................................................................